Appeltaart

Appeltaart

Begin 2019 doe ik een fijn voornemen: ik wil moeiteloos een lekkere appeltaart leren bakken.

Op het moment van mijn voornemen vind ik appeltaart bakken een rotklus. Ik kan het niet. Ik doe het 1 maal per jaar.

Op zo’n bakmiddag is er altijd wel een moment waarop het werk ongemerkt is gaan stropen en ik tot stilstand kom.

En om me heen kijk.

Mijn handen zijn te heet. De zon schijnt te hard op het aanrechtblad. Het deeg is te plakkerig. Of toch te droog. De keuken is te wit van het bloem. De chaos is te groot. De repen die op de appels moeten zijn te dun, te brekerig.

Van binnen ben ik te hopeloos en moe.

Dus het is een project! En het blijkt een geweldig project waar ik veel van leer. Ik mail regelmatig over mijn avonturen naar een paar bakvriendinnen.

Hier het verslag van appeltaart 4 op 11 maart 2019:

“De hele week al gedacht: het wordt tijd voor een appeltaart! Dit keer gezorgd dat ik genoeg appels in huis had, dat scheelt al. Zondagochtend: hup!

Wat ging beter?
Genoeg tijd genomen en in 1 keer gebakken in tegenstelling tot appeltaart 3 die ik twee fasen deed (geen goed idee).
Geïmproviseerd. Ik bleek te weinig bloem in huis te hebben (150 gram) en heb hup gehusseld met amandelmeel. Onbekommerd gebakken met als motto: alles is een kladversie.

Wat kan beter?
Iets teveel geïmproviseerd: ik kwam ook kokosbloesemhuppeldepupsuiker tegen (veeeeel minder slecht dan kristalsuiker), die er ook door heen gemikt.
Twee variabele factoren: lastig.
Resultaat: deeg korrelig amandelig, smaak zwaarzoet. Heb nu het laatste stukje op, na een halve appeltaart begon de smaak te wennen hoera!”

Je snapt: ik heb dan nog een weg te gaan.

Ik ging de weg en leerde belangrijke dingen over het aanleren van een nieuwe vaardigheid:

• de zin “alles is een kladversie” helpt enorm. Eigenlijk wel bij alles in het leven denk ik
• als je je richt op wat er beter gaat (dit keer genoeg appels in huis gehaald) motiveer je jezelf op onbekommerde wijze
• onbekommerdheid helpt sowieso
• je kunt altijd opnieuw beginnen
• een steungroep is fijn
• en zeer belangrijk: als je het niet erg vindt dat het gewoon weer mislukt dan blijft er veel plezier. En nog belangrijker: leervermogen. Mildheid is essentieel in het leerproces. Je kunt altijd opnieuw beginnen. Elke dag.

In Mindfulnesstrainingen werken we met bovenstaande principes.

Je leert er nieuwe gewoontes (mediteren, pauzeren, met open aandacht bij de ervaring van dit moment zijn, gelijkmoedigheid, mildheid, luisteren, stoppen).

Nieuwe gewoontes groeien langzaam en op grillige wijze. Daarom zijn  bovenstaande principes belangrijk. Ze helpen in het leren en in het groeien.
Daarvoor nemen we rustig de tijd.

Net als ik de tijd nam. Mijn bakproject is inmiddels overgegaan in een appeltaart/ worteltaartproject. Mijn lief, grootste steun en toeverlaat bij mijn bakprojecten zei bij de eerste worteltaart: “Ik heb er even een lepel bij gepakt, dat eet toch wat makkelijker.”