Gelijkmoedigheid is in de boeddhistische traditie één van de vier kwaliteiten, die je helpen bij het vinden van innerlijke vrede, geluk en evenwicht. Het kan je ondersteunen als je uit balans bent geraakt. Als je bijvoorbeeld te sterk bij iets betrokken bent, of als je geneigd bent om je te verliezen in extreme emoties.

Door het regelmatig doen van aandacht­oefeningen kan jouw kwaliteit van gelijkmoedigheid geleidelijk groeien. In de oefeningen kom je allerlei ervaringen tegen. Je oefent om ze allemaal te verwelkomen, zonder ermee samen te vallen. Je verwelkomt zonder voor- of afkeur: prettige ervaringen, vage ervaringen, onrustige, vervelende, intensieve, neutrale ervaringen: lichamelijke ervaringen, emoties, gedachten.

En dan kan gelijkmoedigheid je ineens in de schoot vallen. Zoals een deelneemster verbaasd zei: een situatie waar ik me eerder heel druk over had gemaakt: ik bleef er gewoon kalm onder!

Gelijkmoedigheid is geen onverschilligheid. Het heeft een positieve, open, onbevangen, ruimhartige houding naar alles toe, vrij van oordeel. Er zit overzicht in, het kijken vanuit een ruimer perspectief. En tegelijkertijd “in het midden van dit alles staan”: een innerlijke balans, met een houding als een rots in de branding.

Kijken vanuit het vogelperspectief in plaats van het egelperspectief kan je helpen bewust te kiezen voor het ruimere perspectief.

Gekeken vanuit een egel lijken dingen groot, bedreigend en overweldigend. Je bent snel geneigd je stekels op te zetten en je terug te trekken. De ervaring vult je hele werkelijkheid.
Vanuit vogelperspectief lijkt de gebeurtenis klein en vaak onbeduidend, je ziet het nog wel maar het vult slechts een deel van je werkelijkheid en daarom wordt het niet groter dan het is, het overweldigt je niet en het blijft hanteerbaar.

Meditator Tirana vertelt over hoe vriendelijkheid en het vogelperspectief haar hielpen toen ze ziek werd.
“Toen ik hoorde dat een longoperatie nodig was om een kwaadaardige longtumor te verwijderen, nam ik mij voor om in ieder geval te proberen vriendelijk te blijven, wat er ook zou gebeuren. Later, terugkijkend, zag ik dat juist die belofte aan mezelf me hielp om zoveel mogelijk positief te blijven in die tijd. Je kunt alleen maar vriendelijk zijn als je in een positieve geestestoestand bent. Dat heeft me ook geholpen het vogelperspectief te behouden. Dat was niet altijd gemakkelijk en soms ging de vogel wel even in een duikvlucht…

…..Hoewel er vele vragen en angsten door mijn geest gingen, weet ik dat mijn eerste reactie was: ik ga gewoon door met leven, ik ben meer dan deze ziekte. Dat was het vogelperspectief. Ondanks de vlagen van angst, boosheid en verdriet ontwikkelde zich in de dagen erna een gevoel van acceptatie, van een diepe vrede, het gevoel dat het goed was hoe het ook uit zou vallen en samen met het vogelperspectief heeft dat me geholpen om inderdaad gewoon door te gaan met leven. Hoewel de ziekte nog steeds deel uit maakt van mijn werkelijkheid neem het daar geen prominente plaats meer in en dat is goed.”

Ik denk aan mijn zusje, geveld door longkanker, van tijd tot tijd bezocht door vlagen van angst, verdriet en boosheid. En tot het eind toe helder en vriendelijk. Nog nooit van het vogelperspectief gehoord. Soms ben je gewoon een natuurtalent.

Spreekt het je aan?
Op welke momenten kun je deze weken besluiten om in ieder geval vriendelijk te blijven?
Bij welke situaties kan het je helpen om het vogelperspectief te gebruiken?
Vanuit een ruimer perspectief de gebeurtenis te zien?
Gebruik deze weken wat nuttig is, ik hoor graag je reactie.
Wil je privé reageren, mail me dan contact@yvonnetraint.nl.

Yvonne van Iersel
StressloosWerken

P.s. WIl je echt aan de slag met gelijkmoedigheid, wees dan welkom bij Kalmeer je holbewoner en verbeter je (werk)relaties.

Call Now Button