Soms gebeurt er iets vreemds: je hebt je balkon schoongemaakt, bloemen gekocht, tuinset geïnstalleerd met het idee om heerlijk te ontspannen in de zon. En dan zit je in de zon, de buurman zwaait langs en wat gebeurt er? Je merkt doedrift en een haastig gevoel van binnen. Mail lonkt, evenals de was (en je wou de badkamer ook nog ontkalken). Je wilt van alles ondernemen, met een vaag idee om daarna lekker in de zon te kunnen zitten relaxen.
Maar..…….. daar zat je toch al?
Doedrift en haast kunnen voortkomen uit een aanstekelijk enthousiasme om dingen voor elkaar te krijgen. Je doet wedstrijdjes: met de tijd, met jezelf, met anderen: hoeveel zal ik vandaag voor elkaar krijgen?
Ik ken dit zelf goed en was lange tijd wat in verwarring: wat is er mis met mijn doedrift? Enthousiasme is toch helemaal o.k.? Maar als ik goed kijk, dan is er ook interne stress. Ik merk warempel dat ik tandenknars. Ik houd mijn adem in. Er is een gevoel van opgejaagdheid en haast. Niet alleen maar fijn en plezierig. En op den duur een recept voor RSI en burn-out klachten.
Hoe stap je uit haast?
1. Allereerst door te zien hoe haast ontstaat.
Zijn het deadlines van anderen waardoor je je laat opjagen? Collega’s of je leidinggevende? Proberen ze hun eigen gebrek aan planning tot jouw spoedgeval te maken?
Of stel je vooral zelf interne hoge eisen? Vind je van jezelf dat je van alles moet kunnen? Moet je veel gedaan hebben op een dag, wil deze dag waardevol zijn?
Zo kwam ik onlangs pardoes mijn interne hoge eisen tegen. De dirigent van het projectkoor, waarmee we een moeilijk stuk in korte tijd (wat mij betreft heel mooi!) zouden gaan neerzetten zei: “we gaan het met elkaar op dat moment doen met wat we op dat moment met elkaar in huis hebben, gewoon zo goed als we dat op dat moment kunnen.” Terwijl hij het zei, voelde ik mijn schouders vijf cm zakken. Ik had kennelijk ambities om het allemachtigprachtig te gaan doen. En dat had ik eerlijk gezegd niet door. Wat een opluchting om torenhoge ambities te vervangen door de ruimte om het zo goed mogelijk te doen met wat er voorhanden is.
Kortom: verken bij jezelf hoe haast ontstaat: wat geeft in je omgeving aanleiding tot haast? Welke gedachten bij jezelf triggeren haast?
En onderzoek ook hoe haast voelt. Hoe voelt het in je lichaam? Op welke plekken van je lichaam merk je gehaastheid? Bij je hart? In je benen? In je maagstreek, of over je hele lichaam? Merk je het aan de manier waarop je adem stroomt? Is het heerlijk voor je om de rush te voelen- en ben je er misschien een beetje aan verslaafd?
Onderzoek het nieuwsgierig en kijk wat je ontdekt.
2. Besef dat je een heleboel dingen gedaan krijgt zonder te haasten. Hang deze reminder boven je computer als ie nuttig is: je krijgt een boel gedaan zonder te haasten.
3. Doe een oefening in realisme, ja misschien in bescheidenheid. Besef dat een week 168 uur heeft. Geen 169. En, misschien nog belangrijker: wees realistisch over je eigen kunnen. Soms zit een kleine portie stiekeme hoogmoed je in de weg (“ja anderen raken in een burnout, maar ik niet!”). Het kan een oefening in gezonde bescheidenheid zijn om aan jezelf en anderen toe te geven dat ook jouw energie grenzen kent. (denk je nu je dit leest: ’ja dat zal voor anderen nuttig zijn, maar dat geldt niet voor mij’: lees dan deze laatste zin nog een keer :-)).
Als het je aanspreekt: wil je deze weken je haastmodus opmerken en deze modus wat nader onderzoeken? Eruit stappen, en niet alleen als je op het balkon zit? Ik wens je succes!
do all you can
with what you have
in the time you have
in the place where you are.
Wil je reageren? Dat is heel welkom.
Wil je privé antwoorden? Mail naar contact@yvonnetraint.nl
Bijzonder hartelijke groet,
Yvonne van Iersel
yvonnetraintMINDFULNESS