Mooi Lopen

Van huis uit ben ik een gretige danser. In mijn studententijd was ik regelmatig de avondkoningin van de Woolloomooloo dansvloer in Utrecht. Ik herinner me de vrijheid en pure levenslust als ik op de dansvloer stond.

Ik geloof al sinds lange tijd, dat één van de geheimen van mooi dansen bestaat uit het gewaarzijn van je lichaam terwijl je danst. Je laat je lichaam bewegen, zonder je er teveel mee te bemoeien, zonder te plannen. En je volgt als het ware met nieuwsgierige aandacht wat dit lichaam doet. Je voelt je lichaam.

Als je er teveel bij gaat nadenken, dan wordt het ingewikkeld, het lichaam gaat haperen. Mijn yogadocent zegt vaak: laat je lichaam de beweging doen, zonder dat jij je er teveel mee bemoeit. Ik geloof dat ik dat vanuit mijn ervaring snap, en toch vind ik het telkens weer een intrigerende uitspraak als ik het op mijn yogamatje hoor.
Wie is dat ik dan? Wie of wat beweegt er?

Als je er niet over denkt, maar wel de beweging met aandacht volgt, kan een beweging wonderschoon worden. Zo kun je klein dansen, amper bewegen of zelfs stilstaan, maar doordat je dit met concentratie doet en deze allerkleinste beweging of dit stilstaan lichamelijk helemaal voelt, kan het adembenemend mooi worden.

Een dansheld van mij, Bennie Bartels, zei onlangs over de soort aandacht die je hiervoor nodig hebt: ” Tangovolgers vragen mij: waar moet ik me op richten? Op de borst van de leider? Op het middenrif? Op de muziek? Ik ontdek steeds meer dat het niet zo belangrijk is waar de aandacht is. Als er maar een concentratie of richting van aandacht  is, waar die zich ook op richt.” Hij gaf onlangs onze lesgroep  de opdracht om gedurende een hele tangodans in tweetallen tegenover elkaar te staan zonder te bewegen. Met aandacht. Er bleek veel te beleven door de dansers, maar ook iemand in de zaal die toekeek was gefascineerd.

In het dansen van de tango is lopen belangrijk. Oliver Kruse, een andere dierbare docent van mij, kon dit prachtig. Als hij enkele meters liep, was het alsof hij zijn leven doorliep. Het was een gracieuze, serieuze, toegewijde loop. Zijn ziel en aandacht zat in de passen die hij zette.

Hij inspireerde me tot het volgen van leiderslessen. Ik droomde over wonderschoon lopen en wat ik allemaal voor prachtigs met de vrouwen in mijn armen zou kunnen doen.
En ik liep de tango. Oliver corrigeerde mij: “Je loop is mooi”, zo zei hij, “maar vergeet het deel niet tussen het afwikkelen en neerzetten van de voet. Het middendeel van de beweging. Ook daar kun je met aandacht bij zijn: wanneer de linkervoet de rechterenkel passeert. Wees bij de hele beweging van de voet.”

De dag na de Oliverles liep ik oefenend van school naar huis. Aandacht bij de hele beweging. Afwikkelen, beweging van voet langs de enkel van de andere voet, neerzetten. Afwikkelen, voet langs de enkel, ja, ja, zo!

Ik liep met aandacht, maar waarschijnlijk bemoeide ik me er ook teveel mee.
“Hee Yvonne”! riep de buurvrouw. “Heb je gisterenavond gesport of zo? Je loopt zo moeilijk!”

Als het je aanspreekt: wil je deze weken met aandacht lopen? Bedenk niet teveel hoe je het wilt doen. Laat je lichaam het doen en bemoei je er niet teveel mee. Wees er met aandacht bij. Concentreer. Voel de lichamelijke sensaties van de beweging van lopen.
Ik hoor heel graag je ervaringen.

Wil je privé antwoorden? Mail naar contact@yvonnetraint.nl 
Hartelijke groet,

Yvonne van Iersel
yvonnetraintMINDFULNESS