het AAAAAARGHHHH opstartrondje.

het AAAAAARGHHHH opstartrondje.

Ik volgde onlangs een lezing van Michael Caroll. Hij geeft aandachttrainingen in (grote) organisaties, en schrijft over Mindfulness, werk en leiderschap.

Hij vroeg ons: waar wilde je zijn toen je in de vierde klas zat van de lagere school (jawel, allemaal wat oudere conferentiegangers)? Het antwoord kwam wat aarzelend: “in de zesde klas, met die coole gasten.”  “Waar wilde je zijn toen je in de zesde klas zat?” “Op de middelbare school, met die coole gasten.” “Waar wil je zijn als je in de rij voor de kassa van de supermarkt staat?” “Bij de kassa, afrekenend. Of op weg naar huis.” “Wat wil je als je de computer opstart en het opstartrondje begint te draaien? Je weet wel: dat rondje dat draait?” “Je wilt aan het werk zijn!”

Wat wil je in de rij van Starbucks? Michael vertelde over zijn Starbuckservaring. Niets erger dan in de rij staan bij Starbucks, met een klant voor zich die een bijzondere, speciale koffie samenstelt: “I want… ehh, well let me have a tall decaf cappucino, no better a caffe latte. With, let me see, karamel flavour. And could I have soja milk in it? Yes please.. And.. no better make that a medium one….Tegen die tijd krijgt, zo vermoedden wij conferentiegangers hem aanhorend, Michael van oudsher milde moordneigingen.

Tegenwoordig ziet Michael hoe onrustig hij wordt. Kijkt naar zichzelf en zijn driftneigingen: hij wil iets anders! Kan er wat om lachen. Kijkt of ie gewoon in die rij kan staan: hij staat er toch al.

Zelf heb ik wekenlang geoefend met het opstartrondje van de computer. Ik kwam het vaak en langdurig tegen: mijn computer was tijdelijk bijzonder traag. Misschien herken je het: ik wordt dan van binnen meteen ongeduldig en driftig en alles in mij roept: Schiet op! AAAARGGGHHH!!!!!!!!

Sinds ik oefen met het opstartrondje bezie ik mijn AAAARGGGHHH!!!!!!!! reactie.
Als het even kan met milde open aandacht.

En oefen ik met gewoon te zijn waar ik ben. Aanwezig te zijn. Bij het opstartrondje van de computer. Ik volg het draaiende rondje en voel hoe ik in en uitadem. Ik kijk naar het draaiende rondje en voel hoe ik inadem. Hoe ik uitadem. Kijken. In- en uitademen. Kijken. Beweging van het rondje volgen. Inademen. Uitademen.

Ik kan je één ding zeggen: het wordt een ander moment. Inmiddels reageert mijn laptop weer snel, maar heb ik er ook een nieuwe gewoonte bijgekregen: als ik mijn opstartrondje zie, voel ik mijn adem. In. Uit. Rondje. In. Uit. Ik mijn aandacht terug op deze plek, in dit moment. Het is een rustmoment in het werk geworden. Tof!

Ik vertelde dit aan mijn Mindfulnessgroep, waarop een deelneemster uitriep: “Yvonne, maar dat is wel een hele vergevorderde oefening!”

Als je je aangesproken voelt: kijk zelf hoe vergevorderd je de oefening vind. Kijk of je aanwezig kunt zijn bij het opstartrondje. In dat moment. Merk vriendelijk op hoe het van binnen is. Voel je adem. Volg de beweging van het rondje.