Appeltaart #2

Vorige week schreef ik over appeltaart. Oud deelneemster Karin schreef een appeltaartverhaal terug. Ik mag haar ervaringen delen.

 

Voordat ik ziek thuis kwam te zitten, voordat ik jouw geweldige training volgde, was ik de drukke (kado) moeder die èn leuk wilde zijn op het werk èn thuis.

En dan ook nog van alles erom heen wilde doen, en vooral ook lekker koken zoals appeltaarten bakken en…nou ja, je kan het wel invullen. Je hebt mij de allereerste keer meegemaakt toen ik bij je kwam. Druk, gehaast, vol emoties.

 

Afijn, wij als samengesteld gezin hadden vooral tijdens vakanties af en toe best wel onze dingen. Het is toch even wennen als je niet als gezin in een huis woont, maar wel 3 weken ineens op elkaars lip zit.

 

Voor mij als werkende drukke moeder, aangevuld met mijn temperament, kon ik wel eens errug boos worden. Na een uitbarsting was ik het wel kwijt. Maar het was niet altijd terecht.

Dus wat hebben we toen met het gezin bedacht: ’du moment’ dat ik zo’n moment voelde aankomen riep ik ’appeltaart!’.

 

Voor mij betekende dat, dat ik even stilstond bij de situatie en dus even weg uit de stress, boosheid of frustratie. Voor de ander was het een moment om ook even een stapje terug te doen en bijvoorbeeld even te doen wat ik vroeg. Afijn, het appeltaart moment werkt heel goed en is volledig ingeburgerd.

 

Waarom is dit zo’n geweldig verhaal?

 

Omdat het gezin moeilijke situaties en pijnlijke ervaringen open met elkaar bespreekt en samen naar oplossingen zoekt. Ze zijn elkaars steungroep.

Omdat er onbekommerdheid in de oplossing zit.

Omdat Karin iets wil doen met haar boosheid, ze zich er niet door wil laten meeslepen.

Omdat ze haar opmerkzaamheid en gewaarzijn gebruikt om een uitbarsting voor te zijn, voordat de emotie escaleert.

Omdat er zoveel liefde in dit samengestelde gezin zit!

 

Spreekt het je aan? Spreek met je collega’s of geliefden af dat je Appeltaart! roept als je voelt dat de spanning te hoog oploopt. Zet een stapje terug.

En let deze week erop hoe je emotie oploopt. Stap er, als je het gewaar bent, even uit. Zorg voor je emotie zonder hem meteen naar de ander terug te gooien. Gebruik deze oefening als nuttig en wanneer je tijd hebt.

En Karin? Ik ben al vele stappen verder. De kids zijn ouder, ik ben niet meer gestressed dus als ik nu ’appeltaartmoment’ roep, dan is iedereen blij, want dat betekent verse appeltaart!

 

P.s. In april beginnen we met het geweldige programma Emotiemanagement (op de werkvloer). Kalmeer je holbewoner. Waarin je leert te zorgen voor je emoties en je relaties.