Voorloper van vrede
Geen idee wie het zei – een acteur, een schrijver?- maar ik heb dit jaar vaak lol om en voel me gesterkt door de uitspraak:
“Naar het buitenland reizen? Ik ken mijn eigen achtertuin niet eens.”
Het wordt klein en stil in de feestdagen en ik wens ons toe dat we in dat kleine en stille dichtbije iets nieuws, iets eigens mogen vinden dat waardevol is.
We naderen het eind van het jaar! Dank je wel, dank je wel! Voor alles wat we dit jaar samen hebben gedaan en meegemaakt.
Vanochtend vond ik een prachtige tekst in de krant.
Ik geef hem graag als kerstwens aan je door.
Alle goeds van Yvonne.
Hey,
Hoe gaat het met je?
Kom even op adem.
We hoeven niets om thuis te zijn.
Geen plus of min, geen stellingname.
Weet je nog? Tijd.
Momenten van open handen in elkaar gegrepen
die zich alleen ballen tot een vuist om sleutels door te geven.
Hier,
van mij,
voor jou.
Wees voorzichtig, maar kom binnen.
Laat dezelfde voet, waarop je door wilt gaan,
rusten.
Kom kijken zonder te willen.
Hier zijn we dan.
Alleen nog een restje deurklink in de hand.
In een open veld.
Geen muren, scharnieren of barrières,
alleen de wind die ons zijn geheim vertelt:
“Langer kijken doet ontmoeten,
ontvankelijkheid boven rede.
Het voordeel van de twijfel
is de voorloper van de vrede.“
Voorloper van Vrede – Typhoon