Soms merk je, dat de ander niet op zijn/haar gemak is met jouw pijn. Als je iets vertelt dat pijnlijk voor je is, merk je dat de ander niet goed kan luisteren. Of het gevoel lijkt te hebben dat hij/zij advies moet geven. Of zegt dat je iets opblaast. Je opbeurt. Het gesprek snel op iets anders brengt. En soms gebeurt het zelfs dat de ander jou de schuld geeft voor je eigen pijn.
Als de ander niet op zijn/haar gemak, of in vrede is met jouw pijn, dan is het moeilijk om open, ondersteunend, en helpend te zijn.
En dat geldt ook voor jou, als je zelf niet in vrede bent met de pijn van een ander.

Het doet me denken aan gesprekje, dat ik vorig jaar met een deelnemer had na afloop van een workshop en me sindsdien vergezelt. Maarten vertelde hoe hij lange tijd geplaagd werd door ernstige depressieve klachten. Wanhoop. En hoe één moment het begin markeerde van het lichter worden van de klachten. Het was het moment, dat zijn meditatieleraar zei: “Goh man, ik voel dat je ongelukkig bent. Het is ok, ik ken dat ook, dat enorme gevoel van ongeluk. De verlichting kwam toen ik het niet meer afwees. Het is ok, blijf erbij als het lukt. Je hoeft niets te doen. Eigenlijk kun je niets doen, behalve er bij zijn en er contact mee maken.’
Later schreef Maarten me er nog over: “bewustzijn is het enige echte medicijn tegen alle mogelijke pijn, de ultieme placebo en geheel zonder vervelende bijwerkingen”.

Vooral bij zeer naasten kan het moeilijk zijn om met de pijn van de ander te zijn. Kun je de worsteling zien van je moeder, je vader, je geliefde, je kind? Kun je het verdragen dat ze fysieke pijn hebben? Kun je het verdragen dat ze emotionele pijn hebben? Kun je er voor hen zijn en kun je in vrede of harmonie zijn met het feit dat je er niks aan kunt doen?

Het kan voelen als onzekere grond waarover je loopt: een pad tussen onverschilligheid of afwijzing aan de ene kant, en het overspoeld of verstrikt raken aan de andere kant.

Dus hoe kun je dit doen? Hoe kun je je open, betrokken en moedig genoeg zijn om de ander in je hart te laten landen? Terwijl je ook in balans blijft, en bij jezelf kunt blijven? Een paar dingen.

Houd een warm hart en wees op je gemak met je eigen pijn
Kijk of je de pijn van de ander kunt (ver)dragen, weersta hem niet. Laat het door je heen golven.  Er is ergens een plek in jezelf, waar ook pijn zit. Het helpt als jij daar verbinding mee kunt maken en ook op je gemak kunt zijn met jouw eigen pijn.
Jouw openheid tot de ander, en je bereidheid om geraakt te worden is één van de grootste cadeaus die je kunt geven. Omdat je de ander helemaal verwelkomt.

Om deze openheid te houden, helpt het om je eigen lichaam te voelen. Voel je adem, en voel dat je hier aanwezig bent met de zorgen daar van de ander.

En heb ook hart voor jezelf. Het kan moeilijk zijn om de pijn van de ander te (ver)dragen wanneer je je hulpeloos of machteloos voelt. Weet dat het prima is als je niet perfect reageert. Je hoeft je niet te bewijzen. Jouw besef dat je vanuit een oprecht hart hier aanwezig bent is meer dan genoeg.

Laat je inspireren door dit prachtige filmpje over empathie (kijk hem enkele keren als het Engels te snel gaat):

Spreekt het je aan? De uitnodiging voor deze weken, in termen van het filmpje:

  • neem het perspectief van de ander.
  • laat de ander gevoeglijk door de grond zakken naar de heilige plaats, de kelder.
  • neem zelf ook het trappetje naar beneden.
  • voel je eigen regenbui.
  • maak verbinding.

“Rarely can a response make something better. What makes something better, is connection”

Ik hoor graag je ervaringen. Wil je privé antwoorden? Mail naar contact@yvonnetraint.nl 

 

Bijzonder hartelijke groet,

 

Yvonne van Iersel

yvonnetraintMINDFULNESS

Call Now Button