Soms slaat je denken op hol.
Waarom zei die collega dat nou?
Wat bedoelt ze eigenlijk met die opmerking?
En waarom lachte die andere collega toen zo hard?
Waarom belt die klant niet terug? Is hij echt te druk? Heb ik iets verkeerd gedaan?
Hoe durven ze me af te wijzen voor die baan? Ze snapten me helemaal niet!
Ze hebben niet eens doorgevraagd!
Waarom doet dat kind zo?
Wat is er mis?
Waarom ben ik zo’n slechte ouder?
Komt het nog wel goed met hem/haar?
Je doet een moeilijk gesprek dat je die dag had, in je bed, 10 keer over. Je slaat de ander in je hoofd alsnog met nieuwe argumenten om de oren. Steeds helderder, scherper, vernietigender.
Je analyseert eindeloos hoe ’het’ zo gekomen is.
Misschien is er iets anders aan de hand.
Waarschijnlijk zijn er emoties.
Je voelt je misschien gekwetst.
Of ongeduldig.
Zorg voor je emoties.
Stap uit de op-hol-stand van denken.
Zorg voor je emoties.
Wat is het simpelste wat je kunt doen als je denken op hol slaat?
1. Merk op dat het gebeurt.
Misschien merk je doordat het is, alsof je gedachten – als een hamster in een rad – maar doorrennen. Je ervaart hoe het denken als een razende Roeland doorgaat, niet te stoppen! Of het voelt als een dwingende gevangenis waar je maar niet uitkomt, ook al gooi je je ’s nachts tien keer op de andere zij.
Je merkt dat het denken niks nieuws meer brengt.
2. Verplaats je aandacht. Voel of er een emotie is.
3. Richt je aandacht op die emotie. Onderzoek hoe die in je lichaam merkbaar is. Doe dat een tijdje. Met mildheid.
Merk hoe het toeneemt.
Merk hoe het afneemt.
Probeer het uit.
Je samenwerking wordt er een stuk effectiever door.
En je geliefden zijn er ook blij mee.