Laptop Lifestyle

Een tijd terug verkondigde ik met trots dat ik een laptop had aangeschaft en een laptop lifestyle ging starten. Vervolgens huppelde ik opgetogen een workaholic bestaan in.
Want: werkelijk, je kunt OVERAL werken met een laptop, hoera!

Aan de keukentafel. Op de bank, terwijl de tv aanstaat.

Buiten op de loungebank in de lentezon. In de zomerzon.

Op visite bij mijn ouders. In de trein.

Ik had een zware laptop aangeschaft. Met als idee: zo’n kleintje ga ik vast ergens vergeten. Dus schafte ik een 17,3 inch aan, erop vertrouwend dat de grootte en zwaarte ervan genoeg drempel zou opwerpen om hem alleen maar mee te nemen als het ècht nodig was.

No way.. 

Binnen een maand sjouwde ik mijn laptop overal mee naar toe. Hij vergezelde me in vliegtuigen, treinen, op de fiets, in de huurauto, het was mijn trouwe maat. Want: je kunt overal werken, hoera!  Aan de keukentafel. Op Schiphol. Buiten in het eerste lentezonnetje op je vakantie-adres.

Als laatste bastion veroverde ik het bed.

Inmiddels klaagde mijn gezin dat ik het hele huis in beslag nam met werksfeer en geen dag (ook geen vakantiedag) meer helemaal vrij nam. Mijn rechterschouder deed zeer (zware laptop ) en mijn rechterpols ook. Dat wat vrijheid beloofde bleek in het tegendeel te veranderen. Ik was er sluipenderwijs ingetuind. Tijd voor maatregelen.

Ik hoor van veel deelnemers, dat de grens tussen privé en werk vervaagt. Dat onbegrensde werkmogelijkheden leiden tot teveel werken. 
 

En deelnemers blijken creatief als ze eenmaal wèl grenzen gaan stellen.

Enkele voorbeelden die ik onlangs hoorde:

  • Toen we beiden werkten had ik een afspraak met mijn geliefde, dat het na 20.45 uur radicaal privétijd was. Geen werk na die tijd voor ons.
  • Ik doe elke dag 10 minuten kantooryoga of adempauze om 12 uur ’s middags. Ik doe de deur dicht.
  • Ik laat me ophalen door collega’s en we maken buiten een vast wandelrondje. Gesprekken over werk zijn verboden.
  • Ik heb een hoekje in mijn werkkamer met dierbare souvenirs uit verre reizen. Tussen twee cliëntgesprekken in kijk ik enkele minuten naar die spullen.
  • Ik heb mijn laptop weer op mijn werkplek gezet.
  • Ik werk 1 dag per week helemaal niet, en ik verbied mezelf op die dag om over mijn werk te praten.

Geweldige acties. En het begint allemaal met gewaarzijn: het opmerken van je (wellicht) grenzeloze werkpatroon. Hoe ziet je patroon eruit?
Mijn advies: wees gedurende enkele dagen gewaar van jouw werkpatroon. Let op, in detail hoe dit patroon eruit ziet.  Als je je verkenning hebt gedaan: neem als nodig maatregelen die voor jou nuttig zijn.
Herken je dat privé en werk door elkaar loopt? Werkmogelijkheden en daardoor werk grenzeloos wordt?  Is het nuttig om je patroon op te gaan merken? En misschien  ben je er aan toe om een stap zetten. Wat is jouw kleinste stap om te begrenzen (maak die stap vervolgens twee maal zo klein)? Een stap die je al zet, of die je morgen kunt zetten?

 

Ik hoor graag je ervaringen,

Wil je privé antwoorden? Mail naar contact@yvonnetraint.nl 

 

Bijzonder hartelijke groet,

 

Yvonne van Iersel

yvonnetraintMINDFULNESS

 

Call Now Button