Hunkeren naar verre helden

Ik ben in gesprek met een klant. Ze zegt: “ik heb ontdekt, dat ik heel goed ben in hunkeren.” Ze lacht er hartelijk bij.
Een uur later denk ik: “Verhip, dat doe ik ook!”  Ik ervaar plots, wat ze in mindfulnesskringen wel ‘de zon van gewaarzijn’ noemen: een helder licht op een gewoonte, waar ik me tot dan toe nog niet zo bewust van was.

In de tango heb ik de gewoonte om te hunkeren naar verre onbereikbare danshelden.  Ik vraag ze niet ten dans uit schroom. Ik houd mezelf in en houd mezelf tegen. Ik dans in de armen van gewone stervelingen (let wel lezer: in werkelijkheid zijn het prachtige dansers), en hunker van binnen naar een ander soort dansen. Ik verlang naar het dansen vanuit de ziel, naar meer inbrengen in de dans vanuit mezelf.

Zolang ik hunker, hoef ik niks te doen. Ik maak van gewone stervelingen onbereikbare verre danshelden. Ik maak van mezelf een stiekeme fantastische dansprinses. Hunkeren maakt dat ik mijn angst niet hoef tegen te komen: bijvoorbeeld de angst dat ik toch niet zo’n geweldige danser ben. Of dat ik tekort zou schieten. Of dat ik wèl een geweldige danser ben..

Na het gesprek met mijn klant besef ik: ik kan nog jaren doorgaan met hunkeren. Maar misschien ben ik er voor héél even klaar mee.
Dus nodig ik een mythische dansheld uit om les te komen geven aan een groep waaraan ik deze zomer deelneem. Het is een mooie ingewikkelde manier om met hem te kunnen gaan dansen: soms moet je slim zijn om zachtjes om je schroom heen te sluipen.

En we dansen. Hij nodigt me uit om in de onzekere ruimte te stappen. Bereid om van alles tegen te komen en tot uitdrukking te brengen in het dansen met elkaar. Angst, schroom, intimiteit, kracht en plezier. Gewoonheid. Grote vreugde. Het is een belangrijke ervaring voor me en het ontroert me bijzonder.

Mercedes Sosa zingt in haar prachtige lied ‘Soy pan, soy paz’ over het naar buiten brengen van dat wat er op dit moment met je gebeurt:

Vamos, contame, decime
Todo lo que a vos de esta pasando ahora
Por que si no, cuando esta tu alma sola llora
Hay que sacarlo todo afuera
Como la primavera
Nadie quiere que adentro algo se muera
Habla mirándose a los ojos
Saca lo que se puede afuera
Para que adentro nazcan cosas nuevas, nuevas..

Kom, verhaal me, vertel me
alles wat er met je gebeurt op dit moment
want als je dat niet doet,
dan huilt je eenzame ziel.
breng alles naar buiten
zoals de lente naar buiten komt
niemand wil dat er in jou iets sterft
dus vertel me, terwijl je me in de ogen kijkt
breng alles naar buiten dat naar buiten kan
opdat van binnen nieuwe dingen geboren kunnen worden

Drie uitnodigingen voor deze weken. Kies die uitnodiging uit die voor jou nuttig is. Of doe iets anders, wat nog nuttiger voor je is.

1. Herken je hunkeren? Wil je er deze weken je zon van gewaarzijn op laten schijnen met bijzonder veel liefde, zonder er meteen iets aan te moeten doen of veranderen?
2. Wil je een keer het experiment van de open ruimte aangaan?  Voer een gesprek, waarin je afwijkt van je gewone conversatiepaden, en maak ruimte voor van alles.  Of grijp in een project niet terug op vaste procedures, maar maak ruimte voor het niet weten en wees nieuwsgierig naar wat er komt. Of vind een andere vorm.
3. Sluip slim en zachtjes om je schroom heen, ga dansen met een mythische verre dansheld en verwelkom alles wat je tegenkomt.

Ik hoor graag je ervaringen,
Wil je privé antwoorden? Mail naar contact@yvonnetraint.nl 

Bijzonder hartelijke groet,

Yvonne van Iersel
yvonnetraintMINDFULNESS