Huilen op de hei

De laatste training voor de zomervakantie in een conferentiecentrum.
Ik werk met dierbare collega Bart.
We trainen jonge bevlogen wetenschappers.

Onze training staat onder de deelnemers wel bekend als ‘De Huilen op de Hei’ training.
Tja, het zijn rationele types. Dus als er eens een keer een traan op een dag valt, dan vinden ze dat opmerkelijk.

Er staat een ervaringsoefening op het avondprogramma. Elke deelnemer staat om de beurt in stilte voor de groep en vertelt daarna over zijn/haar waarden: wat vind je echt belangrijk in je leven en je werk?
Vervolgens krijg je ‘bloemen’ van je publiek: applaus, complimenten en positieve feedback.

De concentratie tijdens de oefening is groot en de bloemen zijn prachtig! Als iedereen is geweest, richten ze zich vragend naar ons: nu jullie?

Ok, daar gaan we.
Bart vertelt over zijn waarden. Tranen glinsteren in zijn ogen.
Ik vertel over mijn waarden. Tranen glinsteren in mijn ogen.

Zo. Weten ze meteen waarom dit de ‘Huilen op de Hei’ training heet.

Mocht je zin hebben: mijmer deze week over je waarden.
Vraag aan jezelf: Wat is echt belangrijk voor me?

Of wandel met een vriend(in) en laat die jou een aantal keer achter elkaar de vraag stellen: wat is echt belangrijk voor jou? Wandel, mijmer en kijk rustig wat er vanzelf naar boven komt. Laat hem/haar nog een keer de vraag stellen. Kijk wat er naar boven komt. En nog een keer.

En…dank aan die laatste bevlogen groep deelnemers voor het vertrouwen, de ontroering gaat de vakantiekoffer mee in!

Hartelijke groet van Yvonne