Er moet me iets van het hart

In de week van de werkstress van vorige week, zie ik collega-trainers mindfulness-proeverijen en workshops in het hele land geven. Ik doe het zelf ook.

We doen het tussen de stoelmassages en het gratis fruit in. Een deelneemster zegt tegen me: ‘Mindfulness, dat heb ik al gehad.’

Ze vertelt dat ze vorig jaar ook een presentatie van een uur kreeg.

Ik vind vitaliteitsweken en werkstressweken nuttig.

Om medewerkers kennis te laten maken met waardevolle technieken.

In gesprek te komen. Maar daarmee begint het pas.

Mindfulnesstechnieken zijn niet bedoeld om een momentje te ontspannen, maar om vrijer te raken van vastgeroeste gewoontes en patronen.

Om vrijer te raken in hoe je reageert op gebeurtenissen, om in vrijheid te kunnen kiezen.
Om je mentale en emotionele veerkracht te vergroten.

Het is een goed onderzochte ‘methode’ met goede resultaten.
Oefenaars merken meer innerlijke rust, focus, empathie, energie, en veerkracht bij stress.
Dat merken ze niet na een jaarlijkse workshop.
Maar na minimaal 8 weken oefenen.

Het is een langzame interventie.

Als medewerker, door gezonde werkgewoontes stap voor stap op te bouwen die onderdeel worden van je (werk)leven.
Door duurzame technieken te leren die je (werk)leven veranderen.
En als organisatie door dit te faciliteren. Zodat je echt effect bereikt.