Een cadeau niet aannemen

Wat doe je als je lastige emoties van de ander tegenkomt? Kattigheid of boosheid bijvoorbeeld?

Als het weer buiten goed is, dan voelen sommige mensen zich goed. Is het weer slecht, dan voelen ze zich slecht. Kun je een goede bui hebben in slecht weer? Bepaal je dat zelf, of laat je het bepalen door de regen of de zon?

Dit zelfde kan voorkomen bij ’sociaal weer’: als je kritiek krijgt, voel je je slecht, krijg je een compliment, dan voel je je goed. 
Ik moet hierbij altijd aan Harry Potter denken. (ach, eenieder heeft zijn eigen helden. Zo zegt mijn geliefde altijd terwijl hij Suske en Wiske citeert: “jawel, ken je klassiekers”!).
Harry Potter krijgt het wat sociaal weer betreft flink te verduren. Vandaag wordt hij verguisd, morgen opgehemeld. Ik meen hem in de loop der jaren een soort gelijkmoedigheid te zien ontwikkelen. Hij weet dat het sociale weer zomaar kan omslaan. Zou hij zich afhankelijk opstellen van de kritiek of het ophemelen van de goegemeente, dan zou hij in geluk voortdurend op en neer jojo-en.

Laat je je gevoelens door anderen bepalen en maak je je daarom afhankelijk van andermans stemmingen of tekortkomingen? Zijn andermans stemmingen of tekortkomingen, doorslaggevend voor hoe jij je voelt, of niet?

Enkele bondige uitspraken hieromtrent:

Niemand kan je kwetsen zonder jouw instemming (Eleanor Roosevelt)

Iemand kan je zelfrespect alleen afnemen als jij het de ander geeft (Ghandi)

Ze wijzen op een keus die je tot je beschikking hebt. Een ruimte tussen wat er om je heen gebeurt, en wat jij ermee doet. Uitspraken om kippenvel van te krijgen.
Maar o o, hoe doe je dat in de praktijk?
Je kunt een cadeau weigeren, zoals onderstaand verhaal over de Boeddha vertelt.

Een cadeau niet aannemen. 

Op een dag werd de Boeddha onbeschoft benaderd door een man, die hem beledigde.

” Je hebt het recht niet om anderen te onderwijzen”: schreeuwde hij.” Je bent net zo dom als iedereen. Je bent niets anders dan nep “…

De Boeddha werd niet verstoord door deze beledigingen.
In plaats daarvan vroeg hij de jongeman, ” Vertel me eens, als je een cadeau koopt voor iemand, en die persoon neemt het cadeau niet aan, van wie is dan het cadeau ?”

De jongeman was verbaasd dat er zo’n vreemde vraag aan hem werd gesteld en antwoordde, ” Het zou van mij zijn, want ik heb het gekocht.”

De Boeddha glimlachte en zei: ” Dat is juist. En het is precies hetzelfde als met jouw boosheid. Als je boos op me wordt en ik niet daardoor beledigd ben, dan is het de boosheid die op jezelf terugvalt. Jij bent dan de enige die er ongelukkig door wordt.”

Spreekt het je aan?

• Kun je deze weken door de wind fietsen met een blij hupske van binnen? Zelf je stemming bepalen ongeacht weer en wind?
• Kun je kattigheid bij de ander laten en je vrij en opgewekt van binnen blijven voelen bij een toevallige vinnige opmerking? Je niet meteen laten besmetten door de stemming van de ander?
• Is Harry Potter deze weken een leuk rolmodel voor je om op te roepen bij wisselvallig sociaal weer?
• Kun je ermee gaan experimenteren om boosheid van een ander als cadeau niet aan te nemen?

Kies wat je deze weken nader wilt verkennen, ik hoor graag je reactie

P.s. Dus je kunt eigenlijk niet meer zeggen: “Maar hij maakt me boos!” Pfff, een uitdaging.