Als je vastzit in je boosheid
Als ik een aanvaring heb met één van mijn geliefden komt irritatie of boosheid om de hoek kijken.
Het kan me meeslepen en soms zit ik er in vast.
Ik heb de laatste jaren gekeken wat ik nou precies doe. Ik heb ontdekt dat ik in eerste instantie de neiging heb mijn irritatie in te houden. Ik negeer de eerste roerselen, ik negeer de tweede roerselen, daarna trek ik me terug en ga me zielig voelen, of houd in mijn hoofd boze dialogen. En als er een kleinigheid gebeurt kan ik driftig worden. Het is een patroon wat ik vele malen heb herhaald. En vaak niet met het gewenst effect…
Mindful boos zijn
Mindfulness biedt je een manier om met irritatie of boosheid om te gaan die je wellicht nog niet hebt uitgeprobeerd.
Je kunt namelijk ook je woede gaarkoken: Thich Nath Hanh, een grote boeddhistische inspirator noemt dit zo als hij het heeft over mediteren op je boosheid.
Wat is je woede gaarkoken, oftewel mediteren op je boosheid?
Als je boosheid voelt, dan ga je allereerst goed voor je boosheid zorgen. Dit doe je door je aandacht te richten op hoe je je boosheid in je lichaam voelt. Dus: hoe voelt het lichamelijk? Waar zit het precies? Kun je er als het ware naar toe ademen?
Je verwelkomt je ergernis of je woede. Je blijft er met open en nieuwsgierige aandacht bij. En dan duurt het soms 20 minuten – net zoals aardappelen- voordat je boosheid “gaar” is. Elke keer als je in interne dialogen vervalt, in gedachte ruzie maakt, of je pijlen op de persoon gaat richten op wie je boos bent, ga je weer met je aandacht naar je lichaam. Waar voel ik het? Kan ik het ruimte geven?
Het verschil is dat je je aandacht niet meer richt op je object van boosheid (je baas, collega, kind, geliefde), maar op jezelf en de emoties die er zijn. In mildheid. En dat je goed voor die emotie zorgt. En daarna doe je er iets mee. Of niet.Het is een radicaal andere manier om met boosheid of irritatie te werken, en ik kan er over meepraten sinds ik er zelf mee experimenteer. Ik merk dat ik minder meegesleept wordt en dat boosheid sneller verdwijnt. Ik kan vaker kiezen hoe ik reageer in plaats van achteraf merken wat ik gedaan heb. Boosheid vraagt inderdaad soms twintig minuten om gaar te worden. Ik heb gemerkt dat het erg nuttig is om die tijd te nemen.
Mocht het je aanspreken: doe af en toe een kookexperimentje..
Ik hoor natuurlijk graag hoe het bevalt.
Hartelijke groet,
Yvonne van Iersel