Wijk geen centimeter

Wijk geen centimeter

Eerst loopt Rob de trainingszaal uit, flesje in zijn hand.
Even water halen?
Tim volgt hem na een paar minuten.

Ze zitten buiten in de zon op een houten bankje.
Rob praat in tranen.
Tim kijkt voor zich uit en wijkt geen centimeter.
Een koppige solidaire gevoelige empathische rots.
Ze gebaren naar me: ‘We zijn ok’.

Later zegt Rob: “Toen Tim naast me ging zitten – en hij zei niks – brak ik. Het was alsof er een grote last van me afviel.”

Het zijn jonkies, nog geen 30.
Hoe kunnen ze dit al zo goed doen?

Ik weet dat Tim zelf verdriet en groot verlies kent. Hij vertelt over een les die hij lang geleden leerde: “Als je jezelf openstelt, wordt het voor anderen ook zoveel makkelijker om dat te doen en maak je echte connectie.”

Wat is er veel verdriet in ons leven.
Wat is er veel wonderschone liefde in ons leven.

Inspireren deze jonkies je?
Ga deze week naast iemand zitten. Misschien iemand die het lastig heeft. Stel je open en wijk geen centimeter.

Heb je het zelf moeilijk? Ga naar iemand die naast jou wil zitten.

Hartelijke groet van Yvonne.