stresslooswerkenWat een superwitte sokken! By Jove, hoe zijn de mijne?

“Be curious, not judgmental.” – Walt Whitman“I am grateful that I am not as judgmental as all those censorious, self-righteous people around me.” – anonymous

Ik zet een stap. De schemering valt in. Ik zet een stap. Twintig stappen. Sta stil. En zet twintig stappen terug.

Ik denk:
wat loop ik toch mooi: zo vloeiend, prachtig gewoon. Het valt vast iedereen op hoe mooi ik loop.
oh jé, maar dat is vast niet de bedoeling! Tangolopen is vast iets anders dan loopmeditatie. Ik denk dat ik het niet goed doe. Ik moet het anders doen.
hij mediteert vast al jaren: wauw wat doet hij dat geconcentreerd.
och, zij heeft vast nog niet veel ervaring: ze wankelt. Ze botste vanmiddag ook bijna op iemand toen we wachtten voor het eten.
waarom gaat ze niet wat opzij? Links is nog veel ruimte!
wat een superwitte sokken, by Jove: hoe zijn de mijne? 

En opeens kan ik zien hoe ik het ene oordeel aan het andere rijg. Gaandeweg krijg ik er steeds meer plezier in: er blijkt bijna geen gedachte op te komen waar niet een oordeel in verscholen zit. Wonderbaarlijk!! Het wordt een adembenemend inzichtelijk loopmeditatie-uur.

Als je een tijdje oplet, dan kun je merken dat je voortdurend oordeelt. Je vindt dingen. Sterker nog, je vindt dingen goed of niet goed. Je vergelijkt ervaringen met eerdere ervaringen. Je vergelijkt jezelf met anderen. En dit helpt je in je werk en in je leven: je kunt dingen inschatten, je kunt beslissingen nemen. Oordelen gebeurt vanzelf.

Tegelijkertijd denk ik dat het niet altijd nuttig is. Oordelen houden je af van fris waarnemen. Van begrijpen. Van dingen een tweede kans geven. Oordelen kan je je relatiegeluk kosten, in je werk of met je geliefde. Het kan je je eigen geluk kosten. Het kan je vastzetten.

Als je oordeelt over je collega, ben je niet meer geneigd om te snappen waarom je collega de dingen doet zoals hij/zij ze doet. Je hebt je conclusie al getrokken.

Als je oordeelt over je geliefde, heb je minder de neiging om open te staan waarom hij of zij doet zoals hij/zij doet. Heb je minder kans om het te begrijpen. Minder kans om lief te hebben.

Als je jezelf vergelijkt met anderen heb je minder kans om je vrij te voelen om te zijn wie jij bent. Minder kans om jouw unieke zelf vrijelijk in de wereld te slingeren/aan de wereld aan te bieden.

Als je oordeelt over de dingen die je gebeuren, kun je er vaak niet meer effectief op reageren: je zet er een stevige filter van verzet voor en gebruikt niet alle informatie die voorhanden is.

Als we stoppen met oordelen, geven we onszelf ruimte om te proberen te begrijpen. En nemen we, als we ons informeren, een slimmere actie. We kunnen beter de dingen nemen zoals ze komen en er gewoon mee zijn. We hebben minder kans op teleurstelling en ongeluk. Kunnen vrijelijker bewegen op het werk en in het leven. We worden minder heen en weer geslingerd, afhankelijk van of er goede of slechte dingen met ons gebeuren, of mensen (en hun acties) goed of slecht zijn.

Ok. Genoeg gepreekt..

Vier dingen die je kunt doen:1. Het begint met gewaarzijn. Dat klinkt simpel en dat is het niet. Het vraagt oefening. Kun je deze dagen eens kijken naar de oordelen die voorbij komen? Zonder ze te stoppen? Kun je er plezier in krijgen om ze op te merken? Dit is een grote eerste stap.2. Elke keer dat je een oordeel opmerkt, pauzeer. Adem. Zeg tegen jezelf: ‘dat was niet goed of slecht, het gebeurde gewoon, het is gewoon zo.’ Al lijkt dit een kleine stap, dat is het niet. Het vraagt oefening, en het effect kan groot zijn.3. Investeer in begrijpen. Onderzoek en verken. Wees nieuwsgierig: waarom is het zoals het is? Waarom doet die collega wat hij/zij doet? Verken en onderzoek hoe de dingen zijn zonder jouw oordelenfilter.4. Neem wat komt. Ervaar het in dit moment. Reageer gepast en nuttig.‘There is nothing either good or bad, but thinking makes it so – Hamlet

Spreekt het je aan? Kijk welke tips je deze week kunt toepassen!

Ik hoor heel graag je ervaringen

Wil je privé antwoorden? Mail naar contact@yvonnetraint.nl  

Call Now Button