Schaamte
Vorig jaar.
Ik schaamde me.
Kreeg het niet voor elkaar om mijn nieuwe groep te vullen.
Ik sprak er met mijn supervisor over.
Ze zei iets nuttigs over schaamte:
‘Schaamte gaat over wie je bent.
Schuld gaat over wat je (wel of niet) gedaan hebt.’
Ja, klopt!
Ik voelde me inderdaad niet schuldig.
Ik had genoeg ondernomen.
Maar ik voelde me stom, ontoereikend en schaamde me voor de deelnemers die zich al hadden aangemeld en wilden beginnen.
Mijn supervisor leidde me door een oefening: wat zit er onder schaamte verscholen?
Welke pijn zit eronder?
Ze zei: “Je kunt alleen je best doen.
Voor de rest gebeurt het of niet.
Je hebt daar geen invloed op.”
Gek is dat. Het klinkt, nu ik niet meer in die schaamte gevangen zit, hartstikke logisch. Als een open deur, helder als glas en klaar als een klontje. Maar toen ik erin zat klonk het helemaal niet logisch.
Ik kon het moeilijk horen.
Moest het nog regelmatig tegen mezelf zeggen.
Zat in een donkere grot verscholen.
Ik kreeg een paar compassie oefeningen van Kristen Neff als huiswerk mee, nuttig.
Voor jou op dit moment: zit je toevallig in schaamte vast?
Ga een moment zitten.
Welke pijn zit verscholen onder schaamte?
Stel je een moment open.
En vind hier een compassie oefening die ik vanochtend voor je opnam. Het kraakt een beetje vanwege de griep, luister er rustig doorheen.
Hartelijke groet van Yvonne