Niks aan

Een tijdje terug had ik moeilijke weken. Ik was bang en somberachtig en vond er allemaal niks aan. Zo’n benauwde druk op je borst overdag en ’s nachts niet goed kunnen slapen, misschien ken je het (hoewel, ik sprak een vriendin en die kent het niet – de mazzelkont!).

Op dit moment is het van binnen zonnig en rustig. Ik kan amper terug halen hoe het was. Nou ja, ergens weet ik het wel, het is een oud gevoel dat af en toe opspeelt.

Sleet het gevoel vanzelf met de tijd? Een beetje. Maar verder was ik vooral blij met mijn aandachts- en meditatie- oefeningen.

In mindfulness-kringen zeggen we: gevoelens zijn er om – op verstandige wijze – gevoeld te worden.

Hier twee tips hoe je dat kunt doen:

1. Laat het gevoel lichamelijk door je heen gaan en merk met aandacht de lichamelijke sensaties van de emotie op.

2. Navigeer tussen het negeren van je emotie en het overweldigd raken door je emotie. Kies zelf de mate waarin je je voor de lichamelijke ervaring openstelt: 10%, misschien 40%, of 100%. Als de ervaring te intens wordt, dan richt je je aandacht gewoon weer ergens anders op. Op een winterklokje of een krokus of de zon op je huid. Zo neem je het aandachtsstuur zelf in handen.

Nuttig? Kijk deze week of het behulpzaam is om op deze manier voor een emotie te zorgen.

En lijk je op mijn vriendin, huppel dan licht en genadig verder in de lentezon.

Heb een goede week, hartelijke groet van Yvonne.