Waar had je last van? Ik piekerde. Ik werkte in de horeca, waarbij ik ’s avonds soms afsloot. Dan dacht ik later in bed: oh heb ik dit en dat wel uitgedaan? Of: straks staat de hele tent in brand of wordt er ingebroken! Dan sliep ik eigenlijk de hele nacht maar half. Of niet. Ik maakte het heel groot in mijn hoofd en daar kon ik echt niet in stoppen. Mijn collega’s zeiden: hoezo maak je je daar druk om? Als je het gewoon dicht hebt gedaan dan komt het echt wel goed! (lacht). En er was ook nooit iets aan de hand. Een tweede was dat, als ik iets leuks ging doen, ik heel erg bezig was met dat het allemaal goed moest gaan. Ik leefde erg toe naar een bepaald moment, en als het dan weer voorbij was dan was ik weer teleurgesteld. Ik kon gewoon niet genieten van het moment.
Een goed vriendinnetje zei: je moet hier echt iets aan doen want dit is heel vervelend voor je. Ik dacht: ‘misschien wel’, maar ik vond het ook een grote stap. Ze heeft me echt over de streep getrokken en toen ik de training ging doen zei ze: ik ben zo trots op je! (lacht!). Wat is er anders na de training?Ik kan nu meer rust vinden. Ik weet wat ik kan doen om mijn gedachten op orde te krijgen, zodat het minder escaleert. Ik besef meer dat het geen zin heeft om me zo druk te maken. Dat ik dat weet, dat geeft al rust. Zodat ik in ieder geval niet meteen weer in paniek raak.Wat het genieten betreft: Ik heb nu vaker door dat ik niet aan het genieten ben.
Maar ik merk ook meer momenten waarop ik wel geniet, terwijl ik dat eerder niet doorhad! En ik zeg tegen mezelf: nu moet je even stoppen met nadenken en genieten van wat je aan het doen bent. Ik probeer ook vaker zonder prikkels – zonder muziek of zo – meer te genieten van de dingen om me heen. Als je alles tegelijk doet wordt het heel heftig en geniet je minder.Wat ik super bijzonder vond, was dat je, zonder met iemand anders te praten, in stilte dingen van jezelf beter kunt begrijpen en jezelf beter kunt helpen.Zo heb ik mijn gevoelens beter leren kennen. Ik merkte dat ik mijzelf vaak op een boze manier uit, bijvoorbeeld tegen mijn vriendje over iets wat mij bezighoud. Terwijl ik ontdekte dat ik dan van binnen eigenlijk niet boos, maar vooral bezorgd ben. Je komt dan achter een patroon waar je niet echt blij mee bent. Maar nu ik dit patroon heb ontdekt, kan ik er bewuster naar kijken en het aanpakken, dat vind ik heel fijn. Dus ik hoop dat ik dit patroon meer ga herkennen en dat ik dan mijn echte emotie kan laten zien.Voor wie vind je de training geschikt?Mensen die net zijn begonnen met werken en die aan vanalles willen voldoen en iedereen tevreden willen houden. Dus mensen die zich kunnen verliezen in alles wat van hen gevraagd wordt en die zichzelf niet goed genoeg vinden of onzeker zijn.Op dit moment werk ik niet meer in de horeca en heb een relaxt leven, dus ik weet nog niet hoe het zal gaan als ik weer meer stress in mijn leven krijg. Ik wil de oefeningen blijven doen, maar ik vind het nog moeilijk om de oefeningen goed in te passen in mijn dagelijkse leven. Vaak denk ik: ik doe het later wel. Maar ik weet dat er weer stress in mijn leven zal komen, dus ik wil er wel mee doorgaan.De training heeft geen extreme ommekeer gemaakt in mijn leven, maar het zijn kleine dingen die echt op termijn waardevol zullen zijn.Zo kijk ik nu naar anders naar de regen.En zeg ik regelmatig tegen mezelf: je mag altijd opnieuw beginnen!Dus ik ben blij dat ik het heb gedaan.Hoe blij ben je op een schaal van 0 tot 10?9!P.s. Bekijk hier de training ’Veelbeloved, ambitieus en … gestrest’ die Fleur volgde..Waardevol voor jou? Mail naar contact@stresslooswerken.nl en bespreek met me wanneer je mee kunt doen aan een nieuwe groep.