De adempauze op een belangrijk moment.

Gewaarzijn van adembeweging helpt mij en de deelnemers aan mijn trainingen in het dagelijks leven. In dat kader schreef ik in het vorige Mzine over de adempauze: het moment tussen uit- en inademing. Ik noem het een heerlijke hangplek.

Tien jaar geleden las ik hoe aandacht voor de adempauze iemand op een belangrijk moment in haar leven behulpzaam was. Ik was in die tijd nog helemaal niet zo bezig met het gewaarzijn van adembeweging. Ik was vrijwilliger in een hospice en werd in die hoedanigheid getroffen door het verhaal. Ik ben het nooit vergeten, hoewel vergeten toch iets is waar ik nogal goed in ben.

Het verhaal ging over over een vrouw die in een hospice verbleef en aan het sterven was. Ze was angstig en onrustig. Een machteloze vrijwilliger, die haar bijstond, opperde een kopje thee. Ze wilde geen kopje thee. Hij opperde een extra dekentje. Ze werd er kwaad van: “Ik wil geen dekentje, ik ben aan het sterven, help me om dit te doen!”

Een tweede vrijwilliger vroeg haar: “Merkt u, als u uw ademhaling volgt, een korte pauze op tussen de uit- en inademing? Misschien wilt u daar uw aandacht op richten.” Het bleek een gouden suggestie op een belangrijk moment. Ze werd rustiger.

Al lezende dacht ik: dit zouden alle vrijwilligers in het hospice moeten weten, iedereen zou dit als suggestie voorhanden moeten hebben! Net zoals kopjes thee en extra dekentjes overigens.

En ik dacht ook: een handige tip voor mezelf voor later, die ga ik onthouden.

Meestal sluit ik mijn artikel af met: spreekt het je aan? Ga er deze weken mee experimenteren. Deze keer zeg ik liever: ik hoop dat het nog lang duurt voordat je deze tip kunt toepassen.

ik hoor graag je reactie.
Wil je privé reageren, mail me dan contact@yvonnetraint.nl.

Lente weken gewenst,

Yvonne van Iersel
Yvonnetraint
MINDFUlNESS.