Begeren
Al zappend plons ik tot mijn vreugde in een Harry Potter film.
Hij zit voor de spiegel van Negereb en ziet zijn overleden ouders achter hem staan.
Ze lachen hem liefdevol toe.
Uren zit hij voor de spiegel.
Weken achter elkaar.
Dumbledore redt hem.
“De mirror shows us nothing more or less than the deepest and most desperate desires of our heart.
But remember Harry: this mirror gives us neither knowledge or truth.
Men have waisted away in front of it.
Even gone mad..
That is why tomorrow it will be moved to a new home.
And I must ask you not to go looking for it again.
It does not do to dwell on dreams and forget to live.”
Ik denk aan de afgelopen weken.
Wanneer zat ik voor de spiegel en wat zag ik?
Waar verlangde ik allemaal naar de afgelopen weken?
Teenschoenen.
Een nieuwe bank.
Een design stoel.
Jurkjes.
Walnoten.
Nog meer walnoten.
Nog meer walnoten.
Aandacht.
Warmte.
Kou.
Een tangoweek.
De spiegel van Negereb.
Spreekt het je aan?
Kijk deze week eens hoe vaak je voor de spiegel zit.
En sta een keer op en loop er vandaan als je er te veel naar je zin aan vastgeplakt zit.