06 537 101 22 | Stressloos werken voor een duurzame toekomst
Een Syrische vriend blijft alleen thuis met Kerst.
Ik kan nu niet feesten, zegt hij.
In de regio Idlib zijn 235.000 mensen hun huis ontvlucht.
Ik denk terug aan een gedicht dat Iovan Bilbija enkele jaren geleden schreef.
Hij was stads-dichter van Enschede en schreef het in het kader van een asielzoekercentrum dat gepland werd.
Het ligt sindsdien op mijn bureau om mezelf te herinneren aan wat ik belangrijk vind. En om het een keer met jullie te delen.
Als deze stad onteerd werd
Door een onverschillig kwaad
Dat gif in onze welle goot
Ons terugdreef tot de laatste straat
Tot in de laatste vrije veste
En het handjevol van ons dat restte
Vluchtte met de dageraad
Naar de landen waar men jarenlang al
Vrede drinkt als water en
Men oorlog simpelweg verlaat
Als ’s ochtends weer de krant dichtslaat
Dan weet ik, hoop ik zo
Dat als wij voor hun muren staan
En daar het luikje wordt verschoven
En men kijkt in onze ogen
Grendels van de poorten gaan.
Spreekt het je aan?
Misschien is deze week een mooie week om een grendel -zeer klein of groot- van een poort -in of buiten jezelf- te laten gaan.
Of herlees op deze laatste dag van het jaar een dierbaar gedicht dat jou herinnert aan wat jij belangrijk vindt.
Hartelijke groet, Yvonne van Iersel