Opgewonden 60 worden

60 is het nieuwe veertig.

Is dat zo?

Enerzijds wil ik, dat 60 het nieuwe 40 is. Ik wil jongte.
Ik geniet zo van een soepel lichaam. En van de energie die ik in mijn lichaam voel.
Ik ben er zeer aan gehecht.

Maar al die focus op dat jong willen blijven; het is ook gek.

Frits de Lange (64 jaar) hield onlangs in de Trouw een pleidooi voor een andere focus.

Hij stelt voor om, als we ouder worden, niet als focus te nemen: zo lang mogelijk jong blijven. Maar bijvoorbeeld: wijs worden. Het sprak me aan. We bespraken het idee met goede vrienden.

Wat zou dat in de praktijk betekenen: om als focus ’wijsheid ontwikkelen’ te hebben?
“Mijn kind ander soort advies geven”, zei iemand.
“Mijn kind geen advies geven, maar een vraag stellen”, zei iemand anders.

Onze vriendin gaf een voorbeeld: haar jongvolwassen zoon fietst regelmatig zonder licht de stad in. “Ik maak me zorgen! Hoe zou ik hierin nou wijs kunnen opereren?”

We riepen zoonlief er meteen bij en gingen ter plekke oefenen met wijze interventies. Waar we allemaal iets anders onder bleken te verstaan. Maar we hebben wat bereikt. Twee dagen later stuurde hij een schattig appje met een foto van twee fietslampjes en daaronder: “Heeft wel geholpen!”
Hoe wijs te worden?
Meer mediteren, denk ik dan.
Gehechtheid herkennen.
Aan soepelheid in mijn lichaam.
Energie.
En voorzien dat er een moment komt dat ik die gehechtheid moet laten gaan…
Er misschien soms daar al een beetje in het vooruit mee oefenen.
Ik hoor graag je reactie of ideeën!